Een oude discussie waarbij allerlei ethische waarden
dienen te worden gerespecteerd, zo beargumenteerd men.

Mooi voorbeeld zijn de gerezen vragen rondom
de herkomst van de lichamen die worden tentoongesteld
bij Bodies, vanaf 25 november in Amsterdam.
Het zijn chinese lichamen en als je bedenkt dat 1 op de 3 mensen
van de wereldbevolking chinees is...
Al eerder kwam dit boven borrelen tijdens de expositie in Londen.
En dan hebben we het over dood, geprepareerd weefsel.
Een soort van hedendaagse verbeterde mummies.

Maar als het nog 'leeft' hoe dan te handelen ?
Waar ligt de grens van levensvatbaarheid en hoever
gaat de medische wetenschap met ingrijpen?
Een zwaar gehandicapte pasgeborene ging vroeger
gewoon dood na de geboorte.
Nu lijkt het af en toe alsof de medici zichzelf op de borst kloppen
wanneer bijvoorbeeld een baby met een zeer ernstige
spina bifida (open ruggetje) ter wereld komt
hebben de ouders de beslissing over het lot van hun kind?
Veelal niet en wordt de beslissing door de ziekenhuisstaf genomen.
Kan de arts allemaal tonen tot wat hij in staat is medisch gezien.
Daarna krijgen de ouders hun kind in de handen gedrukt
en wordt er een vervolgafspraak gemaakt voor de volgende operatie...

Maar ook de medici gaan nu bij zich zelf te rade.
Vanmiddag was er een bijeenkomst:

Rijksuniversiteit Groningen

Levensbeëindiging bij gehandicapte baby's - Een vorm van discriminatie?

Een lange discussie...