Dit is een waar verhaal

Zo woonde er een jongen met een jerrycan in het hoge noorden. Dat werd zo genoemd omdat men had afgesproken om de kaart altijd zo te houden. De aarde is eigenlijk rond, maar wat is dan de bovenkant? Dus zeiden ze:"het hoge noorden". En nadat de canadezen daar waren geweest waren er heel veel jerrycans achtergebleven. In het hoge noorden gingen ze er prat op dat ze van bijna alles 'booze' konden stoken. Dat deden zij dan driftig. En dronken dat zij werden! Ze weten het zelf net meer! Als een franse wijnkruik de jerrycan balancerend op de onderarm. De jongen met de jerrycan was eigenlijk door zijn ouders met de franse slag 'Yves' genoemd. Maar door zijn dronken tongval verbasterde dit snel tot 'Iep'. "Doar kom Iep met de jerriekan an" zei men dan....
Wanneer de jerrycan echter leegraakte was men in het hoge noorden minder te spreken. Niet gehinderd door enig gevoel van ritme begon Iep dan aan zijn drumsalvo op de lege jerrycan. "Hou es op met jauw herrie ken" sprak het dorp in koor. Ook de pastoor hoorde de duivelse boodschappen die heel subtiel in het demonische geroffel waren verstopt. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts met Iep. Hij was niet alleen elke dag dronken, maar ook elke dag getattoo-eerd! De lokale krant sprak er schande van! En voor straf moest hij z`n postcode inleveren.
Dat scheelde hem helemaal niets! Nee, Iep was niet bepaald sanctiegevoelig! "Schijt an!" was de eerste reactie die bij hem opborrelde. Hij deed met die loterij toch al niet mee. En linea recta liep Iep naar het schoolplein. De fietsenstalling! Achter de fietsenstalling kon je Niko altijd vinden. Die pikte de pillen van zijn moeder en verkocht die. Niko had zijn zakken altijd vol met valium 10 en seresta`s. Hij vrat ze zelf niet. "Alleen voor de handel" zei Niko dan. Niko was de held van de fietsenstalling. En hij had niet eens een jerrycan.....
Hij had wel altijd al een meisje uit het woonwagenkamp om zich heen hangen. Zij was van school getrapt ofzo. Vanwege een pruik of anders een kapsel wat niet mocht. "He, peuter let op me stash" zei Niko haar vaak. Dat vond Iep zo koel dat hij bijna stopte met zuipen uit de jerrycan. Maar zijn droge bek was sterker dan hemzelf. En bijna niemand van het hoge noorden kwam achter de fietsenstalling. Niemand kende daardoor het gerucht dat zij nooit een slipje droeg....En over vroegtijdig zwanger worden hadden ze in het hoge noorden nog nooit gehoord! De dichtsbijzijnde condoomautomaat hing ergens in de grote stad. In combinatie met de pillen van Niko`s moeder maakte dat eigenlijk niet zo gek veel uit....

Eveneens krijgt Peter Hoekstra het eeuwige leven!

Het vlinderbehang
was op de rol
twintig meter lang
Maar zo hoog
is mijn kamer niet.

In de peilloze diepte
waarin de filosoof zich verdiepte
klonk regelmatig de diepe zucht
Het leven is een klucht