Het raar maar waar verhaal.

"Benieuwd wat het wordt" mompelde Iep.
Eigenlijk meer tegen zichzelf dan tegen de aanwezigen
achter de stalling.
De midzomer braderie zat er aan te komen in het hoge noorden.
Van heinde en verre kwamen de kantklossers en klompenhakkers
hun kunsten vertonen het komende weekeinde.
De fietsenstalling zou een poffertjeskraam worden.
Op het schoolplein werd een podium gebouwd voor verschillende optredens.
"Als Dries Roelvink maar thuisblijft dit jaar" merkte DvD op.
Vorig jaar was DvD bijna gearresteert
toen hij de stekker uit de microfoon trok.
Speelde alles gewoon door!
Bleek alles op band te staan! "Ad Nootje komt dit jaar"
wist Peuter.
Ja, ze was weer terug achter de stalling.
En een fan van Ad Nootje.
Niko kon zijn bloed wel drinken en zat al te bedenken welke pillencocktail hij Ad ging geven
vlak voor het optreden.
"Of zoals vorig jaar.
Dat was lachen" spraken de broers van Koenen als kwik en kwak.
Zij bedoelde Iep op het springkussen.
Iep was vorig jaar helemaal uit z`n dak aan het gaan
op het luchtkasteel.
Wild springend zonder schoenen.
Totdat de dop van de jerrycan losschoot.
De zelfgestookte 'booze' vloog in de rondte.
Alleen al van de alcoholdampen werd het halve hoge noorden strontlazarus.
Dat was inderdaad lachen.
"Godverdomme! Kijk daar. Berg je handel op Niko"
DvD zag de meeste dingen vrij snel.
In de verte naderde Chris Retemans, het zoontje van de gemeentesecretaris.
Maar hij deed vaak of hij hetzelf was. Een zuiger.
"Goedemiddag allemaal" klonk het overspontaan.
Wat binnensmonds geroezemoes was het antwoord.
"Ik kom eens inspecteren of alles naar behoren loopt voor de braderie.
Mijn vader gaat over de vergunningen tenslotte.
" Chris Retemans kon dan
o`n irritant triomfantelijk gezicht opzetten.
Maar toen niemand reageerde en iedereen opeens zijn nagels zat schoon te maken,
taaide Chris Retemans maar af.

"Iemand nog een roze pilletje?"
opperde Niko. "
Nou joe aar tolleking" zei Iep en klom van z`n jerrycan.
De broers van Koenen kregen niets,
die waren al gek van hun eigen.

Plots een heel nieuw gezicht in het hoge noorden
achter de fietsenstalling.
Een meisje met een stok en een hond.
"Wie is dat?" gonsde het bij een ieder. Ondertussen was zij achter de stalling.
"Ik zal me even voorstellen, Ik ben Ineke van de Horn"
zei ze met een tongval zoals ze die nog nooit hadden
gehoord achter de fietsenstalling.
Meteen zakte haar hond door de achterpoten
en draaide een drol die wel
van een havenarbeider afkomstig leek.
Het roze pilletje was gaan werken
en er viel een diepe stilte.
Echt zen.
En gezamenlijk zat (bijna) iedereen te mediteren
rond de rokende hoop......